1-انتونوکس به طور متوسط درد ناشی از انقباضات رحم طی زایمان را به میزان 50% کاهش میدهد.
2- انتونوکس خیلی سریع و پس از چند ثانیه تاثیر دارد.
3-با قطع تجویز آثار انتونوکس به سرعت ناپدید میگردد.
4- اثر سوئی روی سلامتی نوزادان حاصل از زایمان بدون درد ندارد.
5- عوارض جدی بر روی مادر در طی زایمان طبیعی نداشته و آنچه پس از استنشاق انتونوکس بروز مینماید بیشتر اثرات ناخواسته و گذرا محسوب میگردد (مثل گیجی، خواب آلودگی، خشکی دهان، احساس کرختی در دستها و ...) که به
نسبت اثر تسکین دردی انتونوکس قابل تحمل و قابل قبول است.
6-عارضه تنفسی ندارد.
7-واکنش آلرژیک ندارد و با سایر داروها تداخل ندارد.
8-کاربرد انتونوکس آسان و حتی قابل استفاده توسط خود بیمار است.
9-انتونوکس به راحتی در بازار ایران قابل دستیابی است.
قبل از شروع درد (انقباض رحم) یا بلافاصله هنگام شروع درد باید استنشاق گاز را آغاز نمود و تا چندین ثانیه پس از اتمام انقباض رحم ادامه داد.
تنفسها باید عمیق و آهسته باشد.
به منظور جلوگیری از کاهش سطح هوشیاری این گاز باید به صورت خود اداره استنشاق شود بدین معنی که ماسک باید در دست خود زائو قرار گیرد و او با توجه به شدت درد از این گاز استنشاق کند و در فواصلی که درد وجود ندارد از هوای محیط تنفس کند.
استفاده از این مسکن در فاز نهفته زایمانی که درد وجود ندارد مؤثر خواهد بود ولی برای مادر و جنین عوارض قلبی و عروقی به دنبال خواهد داشت.
پرومتازین در کاهش درد و اضطراب بسیار مفید میباشد ولی دیگر مشتقات آن به دلیل اثر بلوک کنندگی آلفاآدرنرژیک و ایجاد هیپوتانسون کمتر استفاده میشود.
(دیازپام، لورازپام، میدازولام) همگی در تسکین درد زایمان طبیعی به کار میروند ولی در دوزهای بالاتر باعث خواب آلودگی و اختلال در تغذیه نوزاد خواهد شد.
پتیدین و دمورول نامهای دیگر این مسکن میباشند یکی از شایعترین مخدرهایی است که برای درد زایمان استفاده میشود طول اثر آن 3 تا 4 ساعت میباشد و اثرات جانبی این دارو روی نوزاد بسته به دوز آن و فاصله تجویز تا تولد نوزاد میباشد.
به سرعت ازجفت عبور کرده و کاهش مختصری در ضربان قلب جنین ایجاد میکند شایعترین اثر پس از تزریق فنتانیل خارش میباشد.
به خاطر شروع اثر کند و حساسیت بیشتر مراکز تنفسی امروزه از آن در دردهای زایمانی استفاده نمیشود.
به سرعت از جفت عبور کرده و باعث ایجاد فرم سینوزوئیدال ضربان قلب جنین میشود.
اگر سوزن اپیدورال از محوطه مخصوص تزریق این دارو رد شود، پس از بیرون آوردن لوله، مقداری مایع مغزی- نخاعی از محل ورود لوله به بیرون ترشح خواهد کرد. این مایع، نقش ضربهگیر و محافظت کننده را برای مغز دارد و خروج حتی مقدار اندکی از آن نیز میتواند منجر به بروز سردرد شدید شود. هماتوم اپیدورال عفونت اپیدورال مننژیت، بروز آبسه همگی از موارد دیگر آسیب عصبی هستند.